Breaking

Selasa, Juni 19, 2012

MASJID TINGGALANE SUNAN KALIJAGA ING  DESA JATIREJO "Mitos Semarang"


MASJID PENINGGALAN SUNAN KALIJAGA
ING  DESA JATIREJO

BAHASA INDONESIA
Tidak banyak orang tahu bahwa sebuah masjid peninggalan Sunan Kalijaga yang terletak di desa kecil Jatirejo. Desa Jatirejo terletak di Kabupaten Susukan, Kabupaten Semarang. Masjid ini disebut Masjid Baiturrohim. Dikatakan telah dibangun oleh Sungai Sunan pada tahun 1914 M.

Cerita berlanjut bahwa suatu hari Sunan Kalijaga dan Gunung Alati berada di satu daerah. Sunan Kalijaga memiliki niat membangun masjid di daerah tersebut. Ketika Sunan Kalijaga dan Gunung Jati sedang mencari tempat yang baik untuk mendirikan masjid. Setelah Anda menemukan tempat terbaik bahkan ada seorang pria yang ngewurake benih jagung.

Namun apa yang tidak mungkin dilakukan oleh ide jagung adalah tumbuh menjadi pohon jati. Sejak itu daerah tersebut telah dianut oleh Jaten dan daerah di sekitarnya dikenal sebagai Desa Jatirejo. Yang berarti bahwa Jaten adalah komunitas yang damai dan makmur dengan sedikit atau tanpa makanan.

Sebelum mendirikan masjid, Sunan Kalijaga meminta pemimpin masyarakat untuk berkonsultasi. Tempat untuk berbicara adalah di Aula Panjang. Publik percaya bahwa pembicaraan akan diadakan pada hari Kamis. Dan untungnya diadakan penyerang. Ini hari Jumat pagi. Mulai dari hari ini hingga sekarang setiap hari Jumat ketika Thanksgiving dirayakan dan dianggap sebagai Natal

Kala memiliki tradisi panjang orang-orang yang memiliki anak-anak atau yang sakit, berbicara dengan Pusat Nasional dan ditukokake pasar makanan di sana. Dia tidak kembali ke rumah sampai dia sehat.

Selain itu, ada cerita bahwa di masa lalu ada muadzin yang bisa didengar Adzan sangat jauh sebagai pembicara. Setelah muadzin meninggal, dia dimakamkan di sebuah masjid. Saat ini, kuburan dikunjungi secara luas oleh masyarakat yang membutuhkan restu dan gangguan.

Karena masjid Baiturrohim telah menua, masyarakat berusaha memulihkannya. Banyak hal mistis telah terjadi di masjid. Salah satu sisa-sisa Sunan Kalijaga adalah dari kutub di dalam masjid.


BAHASA JAWA

Ora akeh sing ngerti yen sawijining masjid tinggalane Sunan Kalijaga sing ana ing desa cilik Jatirejo. Desa Jatirejo kuwi dumunung ing kecamatan Susukan, kabupaten Semarang. Masjid iku jenenge Masjid Baiturrohim. Konon dibangun dening sSunan Kalijaga in taun 1914 M.
Ceritane, sawijining dina Sunan Kalijaga lan Sunan Gunung Jati singgah ing sijining dhaerah. Sunan Kalijaga duwe karep arep bangun masjid ing dhaerah iku. Nalika Sunan Kalijaga lan Sunan Gunung Jati lagi golek panggonan sing apik kanggo ngadekake masjid. Sakwise wis nemokake panggonan sing apik ing kana malah ana wong lanang sing lagi ngewurake winih jagung.
Nanging sing ora bisa dicandak dening nalar winih jagung iku thukul dadi wit jati. Wiwit iku panggonan iku diceluk Jaten lan dhaerah sak sisihe diceluk Desa Jatirejo. Sing artine Jaten sing ayem tentrem, masyarakate makmur lan ora kurang sandang pangan.
Sakdurunge ngadekake masjid iku, Sunan Kalijaga ngejak tokoh masyarakat sakperlu rembugan. Panggonan kanggo rembugan iku ana ing Balai Panjang. Masyarakat percaya yen rembugan iku dianaake ana ng dina kemis pahing. Lan syukurane dianakake sesukke. Yaiku jumat legi. Mulakna wiwit biyen tekan saiki saben dina jumat legi dianaake syukuran lan dianggep dina kramat
Kala jaman dhisik masyarakat duweni tradisi yen duwe anak utawa sedulur sing lara, diajak neng Balai Panjang lan ditukokake jajan pasar ing kana. Banjur ndak wis mulih tekan omah larane iku wis mari.
Sakliyane iku uga ana crita yen jaman dhisik ana muadzin yen adzan bisa krungu tekan adoh banget sinaoso ara nganggo speaker. Sakwise muadzin iku seda, piyambake dimakamke ing sakcedake masjid. Tekan saiki makam iku esih rame diziarahi dening masyarakat sakperlu njaluk kaberkahan lan dongane bisa ijabah.
Amarga masjid Baiturrohim iku wis tuwa umure, masyarakat wis nganaake pemugaran marang masjid iku. Akeh hal-hal mistik sing wis kedadean ing masjid iku. Salah sijining tinggalane Sunan Kalijaga iku saka cagak ing sajerone masjid.
Wiwit Sholikhati ‘05



























Tidak ada komentar: